Daar wachtten een aantal commando’s ons op om ons met rubberboten, waarvan enkele voorzien van een buitenboordmotor, over te zetten naar de Amercentrale Geertruidenberg. De centrale lag aan de overkant te glinsteren in het maanlicht en scheen kilometers van ons verwijderd te zijn… Toen ik met de mijn groep arriveerde stoven de eerste boten bestuurd door de commando’s al in verschillende richtingen de in het duister gehulde Amer over. Toen ik vroeg welke boot voor onze groep was gereserveerd antwoordde de bijbehorende commando dat ik het commando had over de boot en die zelf maar moest voortbewegen richting Amercentrale, want deze boot was niet voorzien van een motor. Biesbosch maart 1980: De dreigende Amercentrale “Bedankt, dat heb ik weer”. Ik stapte met mijn groep van 8 man in de boot en we roeiden met de uitgeklapte pioniersschop in het voorgeschreven ritme: ‘Haal op gelijk, haal op gelijk!’ Plotseling hoorden we dat de buitenboordmotor van een reeds vertrokken boot een ander geluid maakte. Kort daarop viel alles stil en maakte plaats voor veel stemmen die om hulp schreeuwden. Wij voeren in verhoogd tempo in het duister met onze boot naar de plek des onheils. Daar aangekomen zagen we dat de boot te snel was gegaan en dat daardoor de voorplecht omhoog was gekomen. De commando die de boot had bestuurd hees zich als eerste bij ons in de boot en zat kletsnat te jammeren dat het zijn schuld was. Foto maart 1980: De boten staken ook de Biesbosch over Gelukkig konden de te water geraakte huzaren zwemmen. Zij zwommen naar onze boot waar ik hen, om overbeladen te voorkomen, buiten boord heb gelaten. Ik nam van een plichtsgetrouwe huzaar zijn FAL over, die hij al watertrappelend boven zijn hoofd hield. We peddelden behoedzaam met de drenkelingen, die zich vasthielden aan de touwen die langs onze boot hingen, naar de Amercentrale. Aldaar wachtten we op de kade totdat eenieder van het eskadron was gearriveerd en er appel werd gehouden. Gelukkig, iedereen compleet! Totdat er een kreet weerklonk. Een huzaar kwam via een steile kadetrap omhooggeklauterd en meldde zich alsnog als present. Niet goed geteld dus. Later bleek, toen de wapens en andere uitrusting die in de Amer waren achtergebleven werden opgedoken, dat een huzaar kans had gezien zijn geweer FAL te verkopen aan een binnenvaartschipper. Deze schipper lag met zijn rijnaak overdwars in de Amer. Een mooi excuus om pas na het appel boven water te komen. Ook die FAL is uiteindelijk weer terecht gekomen. 217
219 Online Touch Oefening Pantserstorm Home